Wokół postaci myśliwego narosło wiele mitów, przekłamań i nieprawdziwych informacji. Z jednej strony można to zrozumieć, jeśli jakaś osoba zabija zwierzęta poza okresem ochronnym, to krytyka spada na całe środowisko, z drugiej natomiast strony, to nieuczciwe wobec tego zasłużonego zawodu. Myśliwy to bowiem historycznie człowiek, który zajmuje się gospodarka łowiecką, a wszystko to zgodnie z prawem i etyką łowiecką. W tym istotnie pojęciu jest wrogiem kłusownika.

Kłusownik w środowisku myśliwych to osoba bez zasad, taki pasożyt, który żeruje na całym środowisku. Taka osoba robi wszystko po swojemu, ma gdzieś zasady, W istocie nie zajmuje się w żaden sposób gospodarką łowiecką, wszystko co robi, to tylko dla własnych korzyści.

Myśliwy zajmuje się łowiectwem. Jest to jeden z najbardziej dawnych sposobów zdobywania żywności. Obok zbieractwa to również bardzo wiekowy sposób życia ludzkości. Co prawda, z czasem to zajęcie straciło swoje znaczenie, a na czoło wysunęło się rolnictwo i hodowla zwierząt (http://www.alpaki.pl) oraz uprawa roślin, jednakże pozostało jako alternatywne źródło pożywienia oraz jeden z elementów łowieckiej gospodarki. Warto wiedzieć, że zajęcie myśliwego przez wieki miało bliski związek z wojskowością. Na początku te dwa zajęcia były bardzo silnie związane, wręcz nierozerwalnie. W średniowieczu polowanie stało się formą rozrywki, lecz również ćwiczeń rycerstwa, a w późniejszym okresie szlachty.

Z zajęciem myśliwego nierozerwalnie związanych jest wiele pojęć. Nie byłoby solidnego myśliwego bez wiernego myśliwskiego psa. Prawo łowieckie reguluje wszelkie wątpliwości, które mogą się pojawić, a obyczaje i etyka łowiecka są bardzo mocno ugruntowane w tej społeczności. Ponadto istnieje

charakterystyczna gwara myśliwska i przepyszna kuchnia myśliwska. Nie zapominajmy też o charakterystycznym myśliwskim stroju, strzelba czy kurtka myśliwska to nieodłączne elementy prawdziwego myśliwego.

Dzisiaj, łowiectwo nie jest zbyt popularne. Nie dość, że ma niedobrą prasę, to jednakowoż po prostu jakby wyszło z mody. Są co prawda kółka łowieckie, jakie zrzeszają w swoich szeregach pasjonatów tego zajęcia, ale są to kluby dla naprawdę prawdziwych pasjonatów. Naturalnie jednakże istnieje w naszych lasach gospodarka łowiecka, jaka jest niezbędna.

W ogóle wydaje się, iż problem niezbyt wysokiej frekwencji w takich, jak i podobnych tradycyjnych stowarzyszeniach powoli jest narastający. Teraz ludzie żyją w internecie, nie interesują ich za bardzo takie rozrywki. Zamiast pójść do lasu, ażeby nawet pospacerować, oni wolą to robić przed komputerem. Możemy się spodziewać, iż za jakiś czas łowiectwo będzie elitarnym zajęciem, bo na pewno zawsze będą ludzie, którzy chcą podtrzymywać tę tradycję.